Metodologia coachingu

Podsumowanie Wykonawcze

Metodologia coachingu Lambent jest obecnie stosowana w ponad stu szkoleniach rocznie w ponad sześćdziesięciu krajach.

Od roku 2001 została zastosowana do wyszkolenia ponad dwunastu tysięcy ludzi w sześćdziesięciu siedmiu krajach. Została skonstruowana i jest przekazywana przy użyciu zasad Andragogiki (zasad kształcenia dorosłych), które angażują, motywują i skutecziej przekazują wiedzę i umiejętności dorosłym.

Szkolenie Lambent w ramach międzynarodowej certyfikacji coachów certyfikowanych przez ICC na poziomie pierwszym zostało niezależnie ocenione według Standardów Uniwersyteckich. Zostało nagrodzone Europejską Nagrodą Jakości (EQA) w 2010 r. przez Europejską Radę Mentoringu i Coachingu (EMCC). Dlatego też spełnia również wymagania ścieżki Portfolio ACC International Coach Federation (ICF).

Struktura i treść kursu Lambent ma w zamierzeniu zapewnić studentom wiedzę, umiejętności i rozwój osobisty. Jest on odpowiedni dla menadżerów na każdym szczeblu.

Metoda ta stanowi zintegrowaną strukturę złożoną z poniższych głównych modeli coachingu:

• Coaching ontologiczny (Fernando Flores, James Flaherty i Julio Ollala)
• Nauczanie integralne (Ken Wilber)
• Gra wewnętrzna i coaching koaktywny (Laura Whitworth, Timothy Gallwey i Sir John Whitmore)
• Psychologia pozytywna (Martin Seligman)
• Coaching oparty na dowodach (Anthony Grant)
• Programowanie neurolingwistyczne (John Grinder i Richard Bandler) oraz
• Coaching behawioralny (Perry Zeus i Suzanne Skiffington)

Nasza metodologia doskonale sprawdza się we wspieraniu rozwoju menadżerów na każdym poziomie zarządzania. Może być użyta także do rozwoju ich zespołów.

International Coaching Community

Metodologia coachingu Lambent jest metodą międzynarodową, wykorzystywaną wyłącznie przez International Coaching Community. ICC należy do największych profesjonalnych organizacji członkowskich dla coachów na całym świecie. Została założona i zarejestrowana w 2001 roku w Londynie w Wielkiej Brytanii jako spółka non-profit. Od roku 2001 przeszkoliła ponad 12,000 coachów w 67 krajach z wykorzystaniem metodologii Lambent. Obecnie na całym świecie istnieje 46 trenerów szkolących przy użyciu tej metodologii.

Tło teoretyczne

Metodologia ICC przestrzega trzech podstawowych tradycji wiedzy w coachingu:

1. Psychologia humanistyczna oraz prace Abrama Maslowa i Carla Rogersa.
Główne zasady psychologii humanistycznej to:
• Ludzie posiadają osobiste doświadczenia w zakresie swoich własnych wartości i celów.
• Ludzie pragną stać się najlepszą wersją siebie.
• Każdy jest unikalny i wartościowy.
• Każdy chce mieć możliwość wyboru i taki wybór podejmować.

Są to podstawowe zasady wszystkich szkół w coachingu.

2. Konstruktywizm
Pogląd ten wywodzi się z cybernetyki oraz prac Heinza von Foerstera. Konstruktywizm rozwinął myśl, iż pomagamy stworzyć świat, w którym żyjemy. Nasze postrzeganie rzeczywistości jest tak samo wytworem naszych umysłów, jak to, co znajduje się w świecie zewnętrznym. Tym samym, coaching musi odkryć świat tworzony przez klienta, zamiast próbować podawać mu prawidłową odpowiedź.

3. Lingwistyka
Ludzie opisują świat i siebie samych przy użyciu języka, a struktura języka kształtuje ich sposób myślenia i ogranicza go. Coaching bierze pod uwagę to, w jaki sposób język używany przez klienta może stanowić wskazówkę co do jego opinii na temat jego problemu. Metodologia ICC stanowi zintegrowany model, oparty o fundamenty teoretyczne i opracowany z połączenia wielu dalszych toków rozumowania:

• Coaching ontologiczny Coaching ontologiczny skupia się na sposobie bycia klienta, dynamicznej interakcji języka klienta, jego emocjach i fizjologii. Istnieje ścisły nacisk na słuchanie, wzorce językowe i emocje wyrażone poprzez fizjologię. Metodologia ICC bierze te aspekty pod uwagę; klient to cała osoba, jej umysł, serce i dusza. Zasady coachingu ontologicznego opierają się głównie na pracach Jamesa Flaherty’ego, Fernando Floresa i Rafaela Echeverria.
• Podejście integralne Ten szybko rozwijający się obszar psychologii transpersonalnej został zapoczątkowany przez prace amerykańskiego filozofa Kena Wilbera. Model integralny wykorzystuje wiele różnorodnych punktów widzenia w celu uzyskania możliwie najpełniejszego zrozumienia sytuacji. Uwzględnia linie rozwoju, stany umysłu, rodzaje psychologii i etapy rozwoju. Wykorzystuje punkty widzenia wewnętrzne i zewnętrzne, indywidualne i zbiorowe, które stanowią istotną część metodologii ICC. Dodatkowo, zintegrowane badania prezentują bardzo przydatne koncepcje.
• Wewnętrzna gra i coaching koaktywny. Metodologia wewnętrznej gry była bardzo istotna w rozwoju coachingu. Zapoczątkowana przez Timothy’ego Gallweya, skupiała się na pokonaniu własnego wewnętrznego przeciwnika, aby stać się najlepszą wersją siebie. Metoda ta została sprowadzona do Europy przez Sir Johna Whitmore’a. Coaching koaktywny jest modelem, który pierwotnie również został opracowany w Stanach Zjednoczonych przez Laurę Whitworth. Cztery zasady tej metodologii to: klient jest naturalnie kreatywny, przedsiębiorczy i integralny, coaching dotyczy całego życia klienta, klient ustala program, a relacja coachingu oparta jest na partnerstwie. Coaching koaktywny kładzie również nacisk na intuicję coacha jako narzędzie coachingu.
• Psychologia pozytywna Opiera się na idei samoaktualizacji Abrahama Maslowa. Podejście to było używane w Stanach Zjednoczonych i zostało opracowane przez Martina Seligmana. Psychologia pozytywna koncentruje się na dobrej kondycji psychicznej oraz bada pozytywne emocje. Analizuje to, co ludzie mogą zrobić, by wprowadzić więcej tych emocji w ich życiu. Nadzieja i optymizm, jako cechy charakteru, są postrzegane jako bardzo istotne. Doprowadziło to do stworzenia szkoły coachingu zwanej Authentic Happiness Coaching.
• Programowanie neurolingwistyczne (NLP) System psychologii zapoczątkowany przez Richarda Bandlera i Johna Grindera w Stanach Zjednoczonych w latach siedemdziesiątych XX wieku, a następnie rozwinięty przez Roberta Diltsa. NLP jest badaniem struktury subiektywnych doświadczeń. Dotyczyło ono ludzi wyróżniających się w zakresie umiejętności komunikacji, by sprawdzić, w jaki sposób osiągnęli oni swoje wyniki. Jego ukierunkowanie znajduje swoje odzwierciedlenie w jego nazwie, gdzie „neuro” oznacza umysł, „lingwistyczne” dotyczy języka, a „programowanie” dotyczy sekwencji działań zmierzających do osiągnięcia celu. NLP przyjmuje podejście pragmatyczne, oparte o modele doskonałości i uczy wielu istotnych umiejętności i narzędzi stosowanych w coachingu.
• Coaching behawioralny Model ten skupia się na zewnętrznym zachowaniu, a nie na wewnętrznych celach. Dąży on do wprowadzenia trwałych i wymiernych zmian w zachowaniu. Przeważnie stosowany jest w kontekście biznesowym. Metodologia ICC uznaje znaczenie, jakie wymierne wyniki mają dla osób; zespołów i organizacji. W ten sposób wpływ coachingu może być oceniany z różnych perspektyw. Coaching zmienia sposób myślenia i emocje, co prowadzi do zmian w zachowaniu. Coaching behawioralny został opracowany przede wszystkim przez Perry’ego Zeusa i Suzannę Skiffington w Australii.

Metodologia Lambent przestrzega również zasad coachingu opartego na dowodach (evidence based coaching). Jest on określany jako „inteligentne i sumienne wykorzystanie najlepszej aktualnej wiedzy zintegrowanej z doświadczeniem fachowca w podejmowaniu decyzji dotyczących tego, w jaki sposób zapewniać usługi coachingu poszczególnym klientom oraz w projektowaniu i prowadzeniu programów szkoleniowych coachingu.”

Twórcy ICC Andrea Lages i Joseph O’Connor, napisali dwie książki na temat coachingu. Ich druga książka, „How Coaching Works”, została nominowana do tytułu Najlepszej Książki o Biznesie Financial Times roku 2007.

Metodologia i struktura

• Metodologia Lambent i jej projekt wykorzystuje zasady kształcenia dorosłych (andragogika): Dorośli są autonomiczni i ukierunkowani na własne „ja”. Chcą mieć możliwość swobodnego kierowania własnym procesem uczenia się. Trenerzy muszą być pomocnikami i kierować uczestników do ich własnej wiedzy, a nie przekazywać im fakty.
• Dorośli muszą łączyć naukę z posiadaną przez nich wiedzą i doświadczeniem życiowym. Dorośli nauczą się najlepiej wówczas, gdy wydobyte i wykorzystane zostanie ich odpowiednie doświadczenie i wiedza na dany temat, a także gdy teorie i koncepcje wiążą się z ich doświadczeniem
• Dorośli są zorientowani na cele. Dlatego też trenerzy muszą pokazać uczestnikom, jak szkolenie pomoże im zrealizować ich cele.
• Aby nauka miała dla dorosłych wartość, muszą ją oni postrzegać jako coś, co ma zastosowanie do ich pracy lub innych obowiązków.
• Dorośli są praktyczni, skupiają się na aspektach zajęć, które będą dla nich najbardziej przydatne w ich pracy.
• Dorośli muszą czuć się szanowani.
• Kształcenie dorosłych jest prowadzone zgodnie z cyklem kształcenia Kolba opartym na osobistych doświadczeniach, refleksji, konceptualizacji i testowaniu.

Struktura kursu coachingu Lambent i sposób szkolenia uwzględnia te istotne zasady. Wszyscy nasi trenerzy są doświadczeni i wyszkoleni szczególnie w zakresie metodologii i podejścia Lambent.

Executive Coaching

Executive coaching jest bardzo istotnym obszarek zastosowania coachingu. Coaching menadżerów dotyczący podejmowania lepszych decyzji, skuteczniejszej pracy z zespołami oraz doprecyzowania swoich celów i wartości stanowi ogromne wsparcie i może mieć duży wpływ na ich zespół i firmę. Ten wpływ można zmierzyć także pod względem finansowym. Nacisk w executive coachingu położony jest wypracowanie ich autentycznego przywództwa, tak aby mogli pracować jak najwydajniej i rozwijać innych menadżerów w ich organizacji. Istnieje równowaga pomiędzy podejściem biznesowym, gdzie cele coachingu muszą być dopasowane do celów organizacyjnych i biznesowych, a coachingiem osoby z poziomu executive jako wyjątkowej jednostki, przy poszanowaniu jego mocnych stron i rozwijaniu jego potencjału. Metodologia Lambent została opracowana, by osiągnąć to w sprawny i efektywny sposób.

Nagradzana metodologia

International Coaching Community wykorzystuje programy szkoleniowe oraz metodologię stworzone przez Lambent. Metodologia coachingu Lambent została nagrodzona Europejską Nagrodą Jakości (EQA) w 2010 r. przez Europejską Radę Mentoringu i Coachingu (EMCC) i od roku 2001 została zastosowana do wyszkolenia ponad 14,000 ludzi w 67 krajach.